Drijfzand mede verantwoordelijk voor stormramp van 1953?

Ondermeer in Heist en Knokke werden bij de watersnoodramp van 1953 grote bressen geslagen in de zeedijk. Algemeen werd aangenomen dat de enige oorzaak het beuken van de zee bij storm en springtij was. Ook bij onze Noorderburen vielen de dijken in stukken uiteen. De 85-jarige Jan Willem Boehmer, die destijds voor de Rijkswaterstaat in Zeeland werkte, zegt nu echter na lang onderzoek overtuigd te zijn dat de dijken bezweken vanwege het drijfzand. Volgens hem begaven de dijken het al voordat het water de top van dijk had bereikt. ‘Ooggetuigen zagen complete dijken wegschuiven en gebouwen en telefoonpalen de grond uit floepen’. Dat is volgens Boehmer alleen mogelijk bij drijfzand. De dijken staan trouwens nog steeds op dergelijk zand, zegt de man. Volgens hem betekent dit dat de dijken aan onze kusten en langs de rivieren bij een superstorm in stukken uiteen kunnen vallen.