“Onze Wortels” beschadigt beschermd habitat zegt Natuurpunt

Toen Natuurpunt vzw vernam dat de gemeente een kunstwerk wenste te plaatsen in ‘Grijs mosduin’, een van de zeldzaamste en kwetsbaarste Europees beschermde habitats vroeg de vereniging een onderhoud aan met de bevoegde schepen voor natuur en richtte een schrijven aan het gemeentebestuur.  Immers dit biotoop is zeer kwetsbaar en uiterst gevoelig voor overbetreding.  Schepen voor natuur, dhr. Paul Geerinckx, verklaarde dat het gemeentebestuur nooit bewust een dergelijk beschermd habitat zou beschadigen en wel zou ingaan op het volwaardig alternatief van Natuurpunt  een honderd meter verder op het grasland van het Oosthoekplein, waar totaal geen natuurschade zou veroorzaakt worden.  Het gemeentebestuur heeft bij deze het ongelijk van haar schepen voor natuur bewezen.  Het gemeentebestuur van Knokke-Heist beschadigt wel degelijk heel bewust Europees beschermd habitat, al is het alleen maar om het plaatselijke natuurbehoud dwars te zitten.

Gemeentebestuur beschadigt heel bewust beschermd habitat.

Het desbetreffende duingraslandje behoort tot het natuurgebied ‘Blinckaertduinbos’ en is het laatste resterende ecologisch zeer waardevol duingraslandje van dit duinbos.  Het hier aanwezige duingrasland behoort tot het Europees beschermde habitattype 2130 Vastgelegde duinen met kruidvegetatie ( de zogenaamde ‘grijze duinen’).  In dit duingrasland zijn nog zeer zeldzame soorten aanwezig, zoals Kandelaartje (Saxifraga tridactylites) – rode-lijstsoort gecategoriseerd als zeldzaam, Duinruit (Thalictrum minus subspec. Dunense) en zelfs Gewone vleugeltjesbloem (Polygala vulgaris), een rode-lijstsoort, gecategoriseerd als kwetsbaar.  Deze laatste soort komt op het grondgebied van de gemeente nog slechts op 3 plaatsjes in zeer kleine aantallen voor. In een persoonlijk onderhoud over het gemeentelijk natuurbeleid verzekerde de schepen voor natuur, dhr. Paul Geerinckx onze vereniging nochtans dat het gemeentebestuur nooit opzettelijk een dergellijk waardevol habitat zou beschadigen.  Door het kunstwerk toch in dit beschermd habitat te plaatsen, bewijst het bestuur haar schepen ongelijk.  Het gemeentebestuur verminkt weldegelijk heel bewust heel zeldzame natuur.

Een foutief preadvies.

Door een ambtenaar van ANB op een vergadering te overvallen met de vraag om het kunstwerk aldaar te plaatsen, werd een gunstig preadvies gegeven.  Daarop plaatste de gemeente de sokkel voor het kunstwerk in het historisch permanent grasland zonder over de nodige vergunning tot vegetatiewijziging te beschikken. Pas toen Natuurpunt klacht indiende, besefte de ambtenaar van ANB dat het een perceel betrof, dat op de biologische waarderingskaart als ecologisch zeer waardevol was ingekleurd.  Daar het preadvies geleid had tot de overtreding kon het ANB nog moeilijk terug krabbelen en werd de overtreding intussen waarschijnlijk zelfs geregulariseerd.

Geen verdere reactie van schepen voor natuur of kunstenaar

Toen Natuurpunt tot haar verwondering vernam dat het college ondanks de belofte van de schepen toch besliste om het kunstwerk in beschermd habitat te plaatsen, nam zij contact op met de schepen voor natuur om een verdere uitleg omtrent de beslissing te vragen, gezien de eerdere uitspraken van de schepen.  Tevens verzocht zij de schepen om een pleidooi te voeren om de beslissing te herzien.  Maar schijnbaar heeft de schepen voor natuur zelfs in deze natuurbehoudmaterie weinig te zeggen binnen het bestuur.  De schepen had zelfs de elementaire beleefdheid niet om de desbetreffende mail te beantwoorden.  Hiermee heeft de schepen uitdrukkelijk bewezen dat hij van natuurbehoud al evenmin iets bakt als z’n voorganger.  Daar de kunstenaar zelf op z’n website vermeldt met de natuur te werken en met volle respect voor de natuur, richtte Natuurpunt ook een schrijven aan de kunstenaar met het verzoek het kunstwerk niet te schenken aan de gemeente indien het in beschermd habitat zou geplaatst worden.  Maar ook hierop kwam hoogstwaarschijnlijk na contact met het bestuur zelfs geen antwoord.  Dhr. Jozsef Herth bewijst hiermee dat hij eigenlijk helemaal niet met respect voor de natuur te werk gaat. Het feit alleen al dat voor de plaatsing van het kunstwerk op deze locatie een uitzondering dient te worden voorzien voor de vegetatiewijziging van een historisch permanent grasland, betekent dat men eigenlijk toestemming vraagt om van de bescherming van een waardevol en kwetsbaar duingrasland af te wijken en de bescherming afzwakt.  Dat het een uitzonderingsprocedure betreft, betekent dat dit slechts zou mogen worden toegepast als er geen andere opties mogelijk zijn en het van dwingend openbaar belang is.  Dit is hier dus duidelijk niet het geval.

Gemeentelijk beleid is natuurvernietigend

In haar eigen berichtgevingen doet de gemeente zich voor alsof ze veel doet voor de natuur, maar niks is minder waar.  Meestal zijn het heel kleine zaken waarmee de gemeente zich bezig houdt en die uiteindelijk weinig of geen verschil uitmaken voor het grotere natuurplaatje.  Maar als het er voor de natuur werkelijk op aan komt, kiest de gemeente steeds voor de overige belangen en moet de natuur wijken.  Ook door het gebrek aan handhaving tegen onder meer sluikstortingen in natuurgebieden op het grondgebied van Knokke-Heist wordt enorme natuurschade veroorzaakt en duiken soms zelfs invasieve exoten op zoals in het Blinckaertduinbos.  Maar vooral ook door het inplannen van de verkeerde zaken in of vlakbij natuurgebied zijn zo reeds dikwijls broedparen van diverse zeldzamere vogels verdwenen of wordt een enorme schade veroorzaakt aan uiterst kwetsbare duinbiotopen. Ook hier bewijst het gemeentebestuur dat Natuurpunt gelijk heeft.  Dit kunstwerk is op deze plaats niks meer dan een donkere blaam in de zachte grijsgroene kleuren van het duinlandschap, een blijvend symbool van het gebrek aan respect voor natuurwaarden van zowel het gemeentebestuur als de kunstenaar.  Natuurpunt rekent er dan ook op dat dit kunstwerk bij iedereen in het geheugen gegrift blijft als ‘Het gebrek aan respect voor natuur’, een kunstwerk passend bij het beleid van de gemeente.